معنی شعر چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

معنی شعر چو ایران نباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد را از سایت نکس درجه دریافت کنید.

چو ایران نباشد تن من مباد؟؟؟!

می گفت چون اشعار فارسی نقطه گذاری درستی ندارند همه در خوانش آن دچار اشتباه می شوند؛ می گفت برای مثال این بیت مرحوم آقای ابوالقاسم را باید این جور خواند:

چو ایران نباشد، تن من مباد؟؟؟

بدین بوم و بر، زنده یک تن مباد!

[یعنی اگر قرار است که ایران نباشد من هم نباشم، می خواهم که اصلاً هیچ کس نباشد!]

همه سر به سر تن به کشتن دهیم؟!!

از آن به: که کشور به دشمن دهیم!

[یعنی کار بهتر آن است که اگر قرار است که به خاطر حفظ وطن کشته بشویم، آن را دو دستی تقدیم به دشمن کنیم.]

... و از این نمونه ها فراوان داشت که می خواند و ما هم بالطبع می خندیدیم اما در دل، یقینی محک نخورده داشتیم که به وقت حادثه می بایست در راه حفظ وطن از جان بگذریم.

خیلی طول نکشید که "وقت حادثه" رسید، جنگی در گرفت که هشت سال کشور را درگیر خود کرد و هزاران کشته از هر دو سو گرفت؛ آنانی که مثل من می دانستند وقت از جان گذشتن برای میهن فرا رسیده می بایست در عمل ادعایشان را ثابت می کردند.

وقتی که قرار نیست فقط شعار بدهیم، تصمیم گرفتن برای دست شستن از زندگی، کاری دشوار است و من ترجیح دادم تا در این نبرد مقدس، سلحشوران را تنها بگذارم و از مزایای سلامت، ناشی از ترس و خزیدن در کنج عافیت، بهره مند شوم.

امروز مطمئن نیستم که "وطن" باید جایی باشد که بتوانم از جانم برایش مایه بگذارم. مطمئن نیستم که "وطن من" بهترین یا زیباترین جای روی زمین است. مطمئن نیستم که نظر خداوند، تنها معطوف به "وطن من" باشد یا لطفش بیشتر از جاهای دیگر شامل حال ما باشد. فکر نمی کنم اگر روزی بخواهم از این کشور بروم حتماً مقداری از "خاک وطن" را در کیسه با خودم ببرم و به بوی آن در غربت مست شوم. و باز مطمئن نیستم که "مردم وطن من" بهترین، هنرمندترین، باهوش ترین، با احساس ترین، با محبت ترین، دست و دل باز ترین و حتی میهمان نواز ترین مردم جهان باشند. با این همه، چیزی من را به این محدوده ی جغرافیایی ربط می دهد که نمی گذارد ترکش کنم:

تمام خاطرات من در این سرزمین شکل گرفته، این جا به دنیا آمده ام، بزرگ شده ام، آواز مردمانش را با گوش هایم شنیده ام و بوی خانه هایش را وقتی به هنگام ظهر از کنار دیوارها می گذرم در مشام دارم، با پاهایم راه رفتن را روی زمینش یاد گرفته ام و تمام زخم هایم را بعد از زمین خوردن روی سنگلاخش تجربه کرده ام، در این کوچه ها و زیر سایه ی این درخت ها عاشق شده ام و کسانی را که دوست داشتم از دست داده ام ...

وطن جایی است- خوب یا بد- که تمام خاطرات من در آن شکل گرفته و در آن زنده است.

...

این پست را به دعوت نیک آهنگ برای ورود به بازی نوشتم و از داداهوتی، زن قد بلند، طعم به یاد ماندنی، مگس، دفتر نارنجی و قربانی شماره 14 دعوت می کنم تا تلقی اشان از وطن را بنویسند.

منبع مطلب : sainttouka.blogfa.com

مدیر محترم سایت sainttouka.blogfa.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

آموزش ادبیات سوم راهنمایی - درس هفدهم امید ایران زمین

درس هفدهم

امید ایران زمین

نکته های مهم درس

والا : ارجمند / تلخ کامی‌ها : سختی‌ها و ناکامی‌ها / هماره : همواره، همیشه / تند بادها و طوفان : استعاره از حوادث و مشکلات / کامرانی‌ها : موفقیت‌ها / سرفرازی : سربلندی / الوند : کوهی در جنوب همدان / دماوند : بلندترین قله‌ی سلسله جبال البرز در شمال ایران / سهند : کوه آتشفشان قدیمی و خاموش میان تبریز و مراغه / زلالی : صافی / خزر : بزرگ‌ترین دریاچه جهان در شمال ایران / خلیج فارس : خلیجی گسترده در جنوب ایران / بالیده‌اند : افتخار کرده‌اند / دیرینه : قدیمی / مرهون : مدیون، بدهکار / مدیون : وام دار، بدهکار / یأس : ناامیدی / حکیم : عالم، دانشمند / توان فرسا : نابود کننده / گزند : آسیب / مصون : محفوظ، در امان / آرش : آهنگ / آوا : صدا / کوهساران : کوهستان‌ها / فرا می‌خوانند : صدا و دعوت می‌کنند / خرّم شهر : یکی از بنادر مهم ایران در استان خوزستان است که در دوران دفاع مقدّس رشادت‌های و فداکاری‌های فراوان از جوانان رزمنده‌ی میهن اسلامی را شاهد بوده است. اکنون هر ساله، روز سوم خرداد را به عنوان روز مقاومت و آزادی خرمشهر گرامی می‌داریم / قصر شیرین : شهرستانی است که از شمال غربی به کرمانشاه، از جنوب به ایلام، از مشرق به بخش گیلان و کرند، از مغرب و شمال به کشور عراق محدود است و آن شامل بخش‌های سومار و سرپل ذهاب و بخش مرکزی است. / سوسنگرد : شهری است در کنار رود کرخه در 75 کیلومتری شمال غربی اهواز و مانند دیگر نقاط جلگه خوزستان گرمسیر است. این شهر در دوران دفاع مقدس با دلاوری‌های فرزندان ایران، از چنگ رژیم صدام آزاد شد/ مریوان : یکی از شهر های استان کردستان که دریاچه زیبای «زریوار» در کنار آن جای دارد. این شهر نیز همچون بسیاری از شهر های مهین عزیز ما در دوران 8 ساله دفاع مقدس دلاوری‌ها از خود نشان داده است و خاطرات تلخ و شیرینی از رشادت‌های جوانان را به یاد دارد / کران : کنار و ساحل / زمزمه : سرود و آهنگ / طنین : صدا و آواز / پاک‌باز : وارسته / سوسو : نور اندک / مائده : سفره طعام مائده علم : اضافه تشبیهی / دیوار زمین و زمان، اضافه تشبیهی / اعجاب : عجیب و شگفت دانستن / الحق : ره راستی، حقیقتاً / علّیین جمع علّی : بلندترین درجه / عذوبت : گوارایی / ماء معین : آب پاک و روان / طبع : ذوق و استعداد / قانون : کتابی از ابوعلی سینا در زمینه‌ی طب به زبان عربی / شفا : تابی از ابوعلی سینا در زمینه‌ی فلسفه / رابعه، رابعه بنت کعب از شاعران مشهور قرن چهارم و معاصر سامانیان / ثریّا : مجازاً آسمان / در اصل شش ستاره‌ی کوچک در اسمان که به خوشه‌ی پروین نیز معروف هستند / فارس : ایران / نهیب : ترس و هراس : بانگ / غنا : توانگری / از آن : مال، برای / تهذیب : پاکیزه و خالص کردن / حکیمانه : عالمانه / حکیم توس : دانای شهر توس، فردوسی / معنی بیت : ای ایرانی این سرزمین، امیدش پس از خداوند به تو است.

قالب شعر : مثنوی

از : فردوسی

بیت 1 :

چون ایران نباشد تن من مباد             بدین بوم و بر، زنده یک تن مباد

معنی :

اگر قرار است که ایران نابود شود، از خدا می‌خواهم که من هم نیست و نابود شوم و هیچ کس دیگری در این سرزمین، زنده نباشد.

آرایه :

تکرار «ن» : واج آرایی / تن و من : جناس

نکته دستوری :

چو ( = اگر) : حرف ربط / مباد : فعل دعایی است / زنده : مسند / یک تن : نهاد

بیت 2 :

دریغ است ایران که ویران شود           کنام پلنگان و شیران شود

معنی :

جای افسوس است از این که ایران از بین برود و آشیانه و جایگاه حیوانات درنده وحشی بشود.

لغت :

دریغ : افسوس، اندوه / ویران : نابود، خراب / کنام : جایگاه حیوانات درنده

آرایه‌ها :

کنام، پلنگان و شیران : مراعات نظیر / ایران و ویران : جناس / تکرار «ن» واج آرایی

نکته دستوری :

دریغ : مسند / ویران و کنام : مسند (البته می‌توان گروه اسمی) کنام پلنگان و شیران را گروه مسندی گرفت.

بیت 3 :

پس از کردگار جهان آفرین        به تو دارد امّید، ایران زمین

معنی :

ای ایران، سرزمین ایران، بعد از خداوند آفریننده، چشم امیدش به توست.

لغت :

کردگار : خداوند / جهان آفرین : آفریننده‌ی جهان

نکته دستوری :

کردگار : مشتق / جهان آفرین : صفت مرکّب / ایران زمین ک اسم مرکّب

توجه : در این بیت، واژه های قافیه، جهان آفرین و ایران زمین است.

تاریخ ادبیات :

فارابی :

از فیلسوفان قرن سوم و چهارم هجری که همه‌ی آثار ارسطو را مطالعه کرد و به همین خاطر او را «معلم ثانی» نامیدند. فارابی از همه‌ی علوم زمان خود آگاه بود و تألیفات زیادی دارد که «احصاء العلوم» یکی از آن‌هاست.

خوارزمی :

ابوبکر خوارزمی، دانشمند مشهور قرن چهارم و خواهر زاده‌ی محمّد بن جریر طبری، مورّخ معروف بود.

ابن سینا :

(370 – 428 هـ . ق) از دانشمندان بنام قرن چهارم و اوایل قرن پنجم است. در بخارا کسب علم کرده و در ده سالگی قرآن را از حفظ داشت. در جوانی پادشاه سامانی، نوح بن منصور، را معالجه کرد و از کتاب خانه‌ی گران بهای او بهره‌ها برد. در سفری به همدان در راه بیمار شد و در آن شهر در گذشت. از آثار او می‌توان به کتاب شفا، کتاب قانون و دانش نامه‌ی علایی اشاره کرد.

آریوبرزن :

یکی از سرداران بزرگ و دلیر ایران در زمان داریوش سوم هخامنشی که در حمله‌ی اسکندر به ایران با شجاعت در مقابل سپاه مقدونیان، ایستادگی نمود.

شهید مصطفی چمران :

(1360 – 1311 هـ . ش) وی پس از تحصیلات دانشگاهی و فارغ‌التحصیلی در رشته‌ی الکترومکانیک در سال 37 برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت و از دانشگاه بر کلی کالیفرنیا دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما گرفت و سپس به لبنان رفت و پس از 21 سال به ایران باز برگشت. وی نقش عمده ای در آزاد سازی پاوه‌ی کردستان داشت و مدّتی وزیر دفاع و نماینده‌ی مجلس بود. چمران بنیان گذار ستاد جنگ‌های نامنظم بود و سرانجام در سال 1360 در منطقه‌ی جنگی دهلاویه به شهادت رسید.

شهید همت :

(1362 – 1334 هـ . ش) محمد ابراهیم همّت متولّد شهرضای اصفهان و مدّتی مسئول روابط عمومی سپاه و بعد فرماندهی سپاه پاسداران در پاوه‌ی کردستان بود و سرانجام در 24 اسفند 62 در عملیات خیبر به شهادت رسید.

شهید شیرودی :

(1360 – 1324 هـ . ش) علی اکبر شیرودی، خلبان نامداری که فرماندهی خلبانان هوانیروز بود و در عملیات هوایی آزادسازی پاوه‌ی کردستان، نقش عمده ای داشته است.

خواجه نظام الملک :

نظام الملک از وزیران و دانشمندان مشهور قرن پنجم است که در توس متولد شد، مدّت وزارت نظام الملک سی سال بود که بسیاری از پیشرفت‌های سلجوقیان در امور داخلی کشور، مدیون کاردانی و لیاقت وی بود. مدارس بسیاری از پیشرفت‌های سلجوقیان در امور داخلی کشور، مدیون کاردانی و لیاقت وی بود. مدارس بسیاری بنا نهاد که پس از وی به مدارس «نظامیّه» شهرت یافت. کتاب «سیاست نامه» از جمله کتاب‌های مشهور فارسی است که وی به نگارش درآورده است.

رازی :

محمد بن زکریای رازی، دانشمند قرن سوم و چهارم در شهر ری به تحصیل علوم مختلف پرداخت و سپس به تعلیم طب پرداخت و آثار متعدّدی تألیف کرد.

اسفار :

یا اسفار اربعه (سفرهای چهارگانه) کتابی است فلسفی، تألیف صدرالدّین شیرازی که در آن شرح چهار سفر روحانی آمده است.

التّفهیم :

«التفهیم لاوایل صناعه التّنجیم» از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که ابوریحان بیرونی در زمینه یدانش ستاره شناسی و نجوم به نثر دل انگیز فارسی نوشته است.

نظامی عروضی سمرقندی :

نویسنده و شاعر قرن ششم هجری است. در اواخر قرن پنجم در سمرقند ولادت یافت. اثر مشهور او کتاب مجمع النوادر یا «چهار مقاله» است که درباره‌ی : دبیری، شاعری، نجوم و طبابت نوشته شده است.

چهار مقاله :

کتابی است تألیف نظامی عروضی سمرقندی مشتمل بر چهار گفتار درباره‌ی دبیران و شاعران و منجّمان و طبیبان که در آغاز «مجمع النّوادر» خوانده می‌شد.

گلستان :

اثر معروف و منثور سعدی است که آن را به سال 656 در هشت باب با نثر مسجّع آمیخته به نظم نوشته است.

توس :

یکی از شهرهای قدیمی خراسان و سابقاً به ناحیه ای اطلاق می‌شد که شهر نوقان و طابران و قریه سناباد (مدفن امام رضا (ع) و هارون) در آن بود. گروهی از بزرگان بدان منسوبند. از جمله جابر بن حیّان و فردوسی.

برای مشاهده بقیه نکات به ادامه مطلب مراجعه کنید.

منبع مطلب : adab3vom.mihanblog.com

مدیر محترم سایت adab3vom.mihanblog.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.

؟؟؟ : معنی به این طولانی ندیده بودم برای یه بیت شعر کوچولو.............!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟