معنی شعر بحر آفرید وبر و درختان و آدمی خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد

معنی شعر بحر آفرید وبر و درختان و آدمی خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد را از سایت نکس درجه دریافت کنید.

بیت بحر آفرید و بر و درختان و آدمی خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد به زبان ساده صفحه 19 فارسی پنجم

منبع مطلب : nexload.ir

مدیر محترم سایت nexload.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

معنی درس دوم شعر فضل خدا فارسی کلاس پنجم دبستان

معنی شعر فضل خدا کلاس پنجم درس دوم در این صفحه تقدیم شما عزیزان می‌شود. شعر فضل خدا در صفحه ی 18 کتاب درسی فارسی پایه پنجم ابتدایی آمده است. ضمناً در انتهای همین مطلب به لینک دانلود فایل PDF معنی شعر فضل خدای را که تواند شمار کرد دسترسی خواهید داشت.

معنی درس فضل خدا فارسی پنجم

❤😍✍

</ شعر فضل خدا کلاس پنجم از سعدی />

در ابتدا متن شعر فضل خدا که در صفحه 18 کتاب فارسی پنجم دبستان آمده است را با هم می‌بینیم:

فضلِ خدای را، که تَواند شمار کرد؟

یا کیست آن که شُکر یکی از هزار کرد؟

بحر آفرید و برّ و درختان و آدمی

خورشید و ماه و اَنجُم و لیل و نهار کرد

اجزای خاک مُرده، به تأثیر آفتاب

بُستانِ میوه و چمن و لاله‌زار کرد

ابر، آب داد بیخِ درختانِ مُرده را

شاخِ برهنه، پیرهن نوبهار کرد

توحیدگوی او، نه بنی آدم‌اند و بَس

هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد

❤😍✍

</ معنی شعر فضل خدای را که تواند شمار کرد />

در این بخش معنی شعر فضل خدا فارسی پنجم دبستان را به تفکیک هر مصرع تقدیم شما می کنم. با ساینس هاب همراه باشید.

فضلِ خدای را، که تَواند شمار کرد؟

چه کسی می تواند بخشش و نعمت های خداوند را حساب کند؟

یا کیست آن که شُکر یکی از هزار کرد؟

یا چه کسی است که بتواند شکر حتی یکی از این نعمت ها را به جای بیاورد؟

بحر آفرید و برّ و درختان و آدمی

او (خدا) دریا و خشکی و درختان و انسان را به وجود آورد

خورشید و ماه و اَنجُم و لیل و نهار کرد

خورشید و ماه و ستارگان و شب و روز را پدید آورد

اجزای خاک مُرده، به تأثیر آفتاب

به واسطه‌ی نور خورشید، اجزای خاک بی جان …

بُستانِ میوه و چمن و لاله‌زار کرد

تبدیل به باغ میوه و چمنزار و لاله زار شد

ابر، آب داد بیخِ درختانِ مُرده را

ابر، ریشه‌ی درختان بی‌جان را آبیاری کرد

شاخِ برهنه، پیرهن نوبهار کرد

و به این ترتیب درختان بی برگ، سرسبز و پربار شدند

توحیدگوی او، نه بنی آدم‌اند و بَس

فقط انسان‌ها نیستند که او (خدا) را عبادت می‌کنند

هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد

بلکه همه‌ی موجودات زنده در حال ستایش خداوند هستند (آواز پرندگان نشان از تسبیح گفتن آنان است)

پیشنهاد می‌کنم با مراجعه به لینک: جواب درک مطلب و سوالات درس دوم فارسی پنجم این تمرینات را نیز با کمک ساینس هاب حل کنید و معنی و هم معنی واژه های درس فضل خدا را ببنید.

در بخش بعدی می توانید همین معنی شعر فضل خدا از کتاب فارسی پنجم ابتدایی را در قالب فایل PDF دانلود و ذخیره کنید.

❤😍✍

</ دانلود معنی شعر فضل خدا کلاس پنجم />

به منظور دانلود معنی شعر فضل خدا درس دوم فارسی پنجم دبستان در قالب یک فایل PDF با حجم کم 100 کیلوبایت بر روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود

❤😍✍

</ معنی درس دوم فضل خدا فارسی پنجم بصورت عکس />

در قسمت زیر می‌توانید معنی معنی درس دوم فضل خدا فارسی پنجم را به صورت عکس مشاهده و در صورت تمایل ذخیره کنید.

امیدوارم معنی درس دوم (شعر فضل خدا) از فارسی پنجم دبستان را با دقت مطالعه و از آن استفاده کرده باشید.

منبع مطلب : sci-hub.ir

مدیر محترم سایت sci-hub.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

معنی کامل شعر فضل خدا از سعدی کلاس پنجم

معنی کامل شعر فضل خدا از سعدی کلاس پنجم

در این مطلب از موج باز معنی کامل شعر فضل خدا از سعدی کلاس پنجم آورده شده است :

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟

یا کیست آنکه شکر یکی از هزار کرد؟

چه کسی می تواند میزان دانش خداوند را اندازه بگیرد؟ یا کیست که بتواند حتی برای یکی از نعمت های خداوند شکری که شایسته ی آن باشد را به جاآورد

آن صانع قدیم که بر فرش کائنات

چندین هزار صورت الوان نگار کرد

ترکیب آسمان و طلوع ستارگان

از بهر عبرت نظر هوشیار کرد

بحر آفرید و بر و درختان و آدمی

خورشید و ماه و انجم و لیل و نهار کرد

خداوندی که دریا و خشکی و درخت و انسان و خورشید و ماه و ستارگان و روز و شب را آفریده است

الوان نعمتی که نشاید سپاس گفت

اسباب راحتی که نشاید شمار کرد

آثار رحمتی که جهان سر به سر گرفت

احمال منتی که فلک زیر بار کرد

از چوب خشک میوه و در نی شکر نهاد

وز قطره دانه‌ای درر شاهوار کرد

مسمار کوهسار به نطع زمین بدوخت

تا فرش خاک بر سر آب استوار کرد

اجزای خاک مرده، به تأثیر آفتاب

بستان میوه و چمن و لاله‌زار کرد

خداوند به وسیله ی انرژی آفتاب مواد موجود در خاک را طوری تغییر می دهد که به کمک این خاک باغ میوه ، چمن و گلزار به وجود می آورد

این آب داد بیخ درختان تشنه را

شاخ برهنه پیرهن نوبهار کرد

از ابر باران باراند تا درختان بی جان دوباره جان بگیرند و شاخه های بدون برگ درختان در بهار پر از برگ شوند

چندین هزار منظر زیبا بیافرید

تا کیست کو نظر ز سر اعتبار کرد

توحیدگوی او نه بنی آدمند و بس

هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد

فکر نکن که فقط انسان ها به ستایش خداوند مشغولند ، بلکه همه ی موجودات عالم همواره در حال ستایش و پرستش خداوند هستند

شکر کدام فضل به جای آورد کسی؟

حیران بماند هر که درین افتکار کرد

گویی کدام؟ روح که در کالبد دمید

یا عقل ارجمند که با روح یار کرد

لالست در دهان بلاغت زبان وصف

از غایت کرم که نهان و آشکار کرد

سر چیست تا به طاعت او بر زمین نهند؟

جان در رهش دریغ نباشد نثار کرد

بخشنده‌ای که سابقهٔ فضل و رحمتش

ما را به حسن عاقبت امیدوار کرد

بخشندگی و کرم او به ما این امید را میدهد که عاقبت خوبی داشته باشیم

پرهیزگار باش که دادار آسمان

فردوس جای مردم پرهیزگار کرد

پرهیزگار باش زیرا خدا بهشت را به انسانهای با تقوا و پرهیزگار اختصاص داده است

نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود

مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

تا انسان رنج نبرد به چیزهای باارزش نخواهد رسید. کسی به مقصود میرسد که زحمت بکشد

هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت

دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد

هر کسی که کار خیری نکرد و امیدوار عنایت خدا بود مانند انسان ابلهی است که دانه ای نکاشته و منتظر میوه است

دنیا که جسر آخرتش خواند مصطفی

جای نشست نیست بباید گذار کرد

دارالقرار خانهٔ جاوید آدمیست

این جای رفتنست و نشاید قرار کرد

چند استخوان که هاون دوران روزگار

خردش چنان بکوفت که خاکش غبار کرد

ظالم بمرد و قاعدهٔ زشت از او بماند

عادل برفت و نام نکو یادگار کرد

عیسی به عزلت از همه عالم کناره جست

محبوبش آرزوی دل اندر کنار کرد

قارون ز دین برآمد و دنیا برو نماند

بازی رکیک بود که موشی شکار کرد

ما اعتماد بر کرم مستعان کنیم

کان تکیه باد بود که بر مستعار کرد

بعد از خدای هرچه پرستند هیچ نیست

بی‌دولت آنکه بر همه هیچ اختیار کرد

اگر کسی به جای خداوند هر موجود دیگری را پرستش کند هیچ است و چه انسان بدبختی است که به جای خدا که سرچشمه همه چیز است هیچ را انتخاب کرده است

وین گوی دولتست که بیرون نمی‌برد

الا کسی که در ازلش بخت یار کرد

بیچاره آدمی چه تواند به سعی و رنج

چون هرچه بودنیست قضا کردگار کرد

او پادشاه و بنده و نیک و بد آفرید

بدبخت و نیک بخت و گرامی و خوار کرد

سعدی به هر نفس که برآورد چون سحر

چون صبح در بسیط زمین انتشار کرد

هر بنده‌ای که خاتم دولت به نام اوست

در گوش دل نصیحت او گوشوار کرد

بالا گرفت و دولت والا امید داشت

هر شاعری که مدح ملوک دیار کرد

شاید که التماس کند خلعت مزید

سعدی که شکر نعمت پروردگار کرد

در موج باز بخوانید :

منبع مطلب : mojbaz.com

مدیر محترم سایت mojbaz.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.