صمغ درختان می تواند فسیل چه چیزی را در خود جای دهد

صمغ درختان می تواند فسیل چه چیزی را در خود جای دهد را از سایت نکس درجه دریافت کنید.

کهربا

کهربا به صمغ (انگم) فسیل شدهٔ درخت گفته می‌شود که معمولاً به دلیل رنگ و زیبائی طبیعی آن از دوران نوسنگی دارای ارزش است. معمولاً از این ماده برای ساخت اشیاء تزئینی و جواهر استفاده می‌شود. از دوران باستان تا به امروز کهربا به عنوان سنگ جواهری بسیار ارزشمند بوده و به شکل‌های مختلف درآورده شده‌است.^[۱] کهربا به عنوان عنصری در عطرها، عامل بهبودی در طب عامیانه، و به عنوان جواهر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پنج طبقه کهربا وجود دارد که بر اساس ترکیبات شیمیایی آن‌ها تعریف می‌شوند. از آن جا که منشأ آن صمغ نرم و چسبندهٔ درختان است، کهربا در برخی مواقع شامل اجزاء حیوانات و گیاهان به عنوان ناخالصی‌ها می‌باشد. اصطلاح ambrite به آن کهرباهایی اطلاق می‌شود که از لایه‌های زغال سنگ نیوزیلند یافت می‌شوند.^[۲]

تاریخ و نام‌ها[ویرایش]

کهربا با نام انگلیسی amber از اسم عربی عنبر^[۳] (هم ریشه با عنبر زبان فارسی میانه^[۴]) از لاتین قرون وسطی ambar و فرانسوی میانه ambre مشتق می‌شود. این کلمه در انگلیسی قرون وسطی در قرن ۱۴ به تصویب رسید و به عنوان اشاره‌کننده به عنبر سائل، ماده‌ای مومی شکل جامد که از نهنگ عنبر گرفته می‌شود، شناخته شد. در زبان‌های رومی‌تبار، از اواخر قرن ۱۳ مفهوم کلمه به کهربای بالتیک (صمغ‌های فسیلی) تعمیم داده شده‌است. در ابتدا عنبر سفید یا زرد نامیده می‌شد، این معنا در اوایل قرن ۱۵ در انگلیسی به تصویب رسید. زمانی که استفاده از کهربا کاهش یافت، این معنا مفهوم اصلی کلمه شد.^[۳]

در لغت از دو واژه کاه و ربا ساخته شده‌است و به معنای رباینده کاه است. این معنا به این دلیل برای این ماده به کار می‌رود که به هنگام مالیده شدن آن به یکپارچه یا امثال آن، در سطح کهربا الکتریسیته ساکن القاء می‌شود و این الکتریسیته ساکن باعث ربایش کاه می‌گردد. واژه عربی کَهرَبا معرب واژه پارسی کَهرُبا است که امروزه در زبان عربی به معنی «الکتریسیته» می‌باشد.

دو مادهٔ کهربای زرد و کهربای خاکستری به‌طور ممکن با هم همراه شدند چرا که هر دوی آن‌ها شناور در ساحل یافت گردیند. عنبر گریس چگالی کمتری نسبت به آب دارد و شناور است در حالی که کهربا برای شناور بودن غلظت بسیار بالایی دارد، اگر چه چگالی کم تری نسبت به سنگ دارد.^[۵]

نام‌های کلاسیک برای کهربا، الکتروم لاتین و ἤλεκτρον یونان باستان (ELEKTRON)، همگی به معنای واحد ἠλέκτωρ «خورشید درخشان» مرتبط می‌شوند.^[۶][۷] مطابق یک افسانه، زمانی که فایتون پسر هلیوس (خورشید) کشته شد، خواهران عزادار او درختان صنوبر (سرده) شدند و اشک‌های آنان 'الکترون'، کهربا شد.^[۸]

کهربا در قرن ۴ قبل از میلاد توسط ثئوفراستوس مورد بحث واقع شد و دوباره در ۳۳۰ قبل از میلاد به وسیلهٔ پیتاس (ایزدبانو)، کسی که کارش در اقیانوس از دست رفت بحث شد، اما توسط pleny و elder در کتاب " تاریخ طبیعی " ارجاع داده شد.^[۹]

.

پیش تر پلینی می‌گوید که جزیرهٔ بزرگ ساحل Scythia، که توسط گزنفون از لامپساکوس، نویسندهٔ کتاب سفر خیالی در یونان، بالسیا خوانده می‌شد، توسط پیتاس باسیلیا نامیده می‌شود. فرض بر این است که مسیرهای تجاری خوبی برای کهربای مربوط به بالتیک با مدیترانه وجود داشت (معروف به جاده کهربا). پلینی به‌طور آشکار اظهار می‌کند که آلمانی‌ها کهربا را به پانونیا صادر می‌کنند. مردمان باستان جنوب ایتالیا در کار کهربا بودند، مهم‌ترین مثال‌ها را می‌توان در موزهٔ باستان‌شناسی Museum of Siritide to Matera یافت. کهربا در دوران باستان به همان طریق موکنای استفاده می‌شد و در دوران ماقبل مدیترانه‌ای از ذخایر سیسیل می‌آید.^[۱۰]

پلینی همچنین به نقل از نظر Nicias می‌گوید؛ کهربا، «مایعی است که توسط پرتوهای خورشید تولید می‌شود؛ و این که این پرتوها در لحظهٔ چرخش ظاهری خورشید، با بزرگ‌ترین نیرویی در حال اصابت بر زمین، بر روی آن عرقی چرب بر جا می‌گذارند، که این با جریان اقیانوس حمل می‌شود، و به سمت سواحل آلمان منتقل می‌شود.» علاوه بر توضیحات خیالی که بر طبق آن کهربا «توسط خورشید تولید می‌شود»، پلینی نظراتی را نقل می‌کند که به خوبی از منشأ کهربا که صمغ درختان است آگاهی می‌دهد و نام بومی لاتین آن succinum را ذکر می‌کند.^[۱۱]

وی همچنین می‌گوید کهربا در مصر و هند نیز یافت می‌شود و او همچنین با گفتن این که زنان سوریه با این ماده حلقه‌های دوک خود را می‌سازند، و آن را هارپکس می‌نامند، به خواص الکتروستاتیک کهربا اشاره می‌کند.

پلین اظهار می‌کند که نام آلمانی کهربا glæsum بود، «به این دلیل که سزار آلمانی به ناوگان آن بخش فرمان داد، که به یکی از این جزایر نام Glæsaria را بدهند، توسط قوم بربر تحت عنوان Austeravia اتریش شناخته شد.» در زبان آلمانی میانهٔ پایینی Middle Low German، کهربا با عنوان berne-, barn-, börnstēn شناخته می‌شود. واژهٔ Low German در قرن ۱۸ در High German نیز مهم تلقی گردید.

در اوایل قرن نوزدهم، اولین گزارش در مورد کهربا از آمریکای شمالی از اکتشافات نیوجرسی در میان Crosswicks Creek نزدیک ترنتون در کمدن و نزدیک وودبری دریافت شد.^[۱۲] ببینید دانشمندانی مثل من فرمولی کشف کرده‌اند که با این فرمول می‌توان نئادرتدال‌ها و موجودات منقرض شده را به حیات آورند. شاید از خودتان بپرسید که چرا هر فرمولی فرق می‌کند چون هر دانشمندی یک راه حل دارد. برای مثال کامل کردن DNA. نکته:«در همه ی فرمول ها کهربا نقش اصلی دارد.»

کانی‌شناسی[ویرایش]

کهربا در گروه فسیل‌های صمغی در ترکیب‌های آلی (سنگ‌های ارگانیک) که منشأ گیاهی یا جانوری دارند قرار دارد. در دوران قدیم زمین‌شناسی به صورت صمغ از درختان کاج مخروطی شکل به نام (پیتوس-سوکسینیفرا) خارج شده و پس از خشک و سخت شدن به صورت فسیل و سنگ درآمده‌است.

ترکیب و شکل‌گیری[ویرایش]

کهربا از انواع ناهمگونی از مواد رزینی (صمغی) تشکیل شده که کما بیش در الکل، اتر و کلوروفرم محلول اند و همچنین مواد نامحلول قیری. کهربا ابر مولکولی از پلیمریزاسیون رادیکال آزاد چندین پیش ساز خانواده لابدان، به عنوان مثال COMMUNIC اسید، cummunol و biformene می‌باشد.^[۱۳][۱۴] فرمول کلی کهربا C_۱۰H_۱۶O است. گرمادهی بالای ۲۰۰ درجهٔ سانتی گراد (۳۹۲ درجهٔ فارنهایت) باعث می‌شود که کهربا تجزیه شده و روغنی از کهربا خارج شود، و ته‌نشین و پس ماندی به نام «کلوفون کهربا» یا «قیر کهربا» برجای بماند؛ زمانی که محلول در روغن تربانتین یا در روغن کتان شد این «جلای کهربا» یا «لاک کهربا» را شکل می‌دهد.^[۱۳]

ساختمان[ویرایش]

پلیمریزاسیون مولکولی، ناشی از فشار بالا و دمای‌های تولید شده توسط رسوب پوشاننده، ترپن‌ها را فشرده کرده و باعث شکل‌گیری کهربا می‌شود.^[۱۵]

برای روی دادن این واقعه، صمغ باید در مقابل پوسیدگی مقاوم باشد. برخی از درختان صمغ تولید می‌کنند، اما در اغلب موارد این ته نشست توسط فرایندهای فیزیکی و شیمیایی شکسته می‌شود. در معرض نور، باران، میکرواورگانیزم‌ها (مانند باکتری و قارچ‌ها) و دماهای شدید منجر به تجزیهٔ صمغ می‌شود. برای این که صمغ بیشتر زنده بماند تا تبدیل به کهربا شود، آن باید به چنین نیروهایی مقاوم باشد یا تحت شرایطی تولید شود که چنین نیروهایی را مانع شود.^[۱۶]

منشأ گیاه‌شناسی[ویرایش]

صمغ‌های فسیل اروپایی به دو دسته هستند؛ کهربای مشهور بالتیک و دیگری که شبیه گروه Aghathis می‌باشد. صمغ‌های فسیل آمریکایی و آفریقایی تقریباً به گروه جدید Hymenaea مرتبط می‌باشند،^[۱۷] در حالی که کهرباهای بالتیک فرض می‌گردد که از صمغ فسیل گیاهان خانوادهٔ Sciadopityaceae باشند که در شمال اروپا زندگی می‌کنند.^[۱۸]

ناخالصی‌ها[ویرایش]

رشد غیرطبیعی صمغ در درختان زنده، می‌تواند منجر به شکل‌گیری کهربا شود.^[۱۹] ناخالصی‌ها اغلب وجود دارند، مخصوصاً زمانی که صمغ بر روی زمین می‌ریزد. چنین کهربای ناخالص firniss نامیده می‌شود.

چنین ناخالصی‌های مواد دیگر می‌تواند باعث تولید کهربا با رنگ غیرمنتظره شود. پیریت‌ها احتمالاً رنگ آبی ایجاد می‌کنند. کهربای استخوانی کدر بودن حالت ابری خود را مدیون حباب‌های کوچک متعدد در داخل صمغ است،^[۲۰] با این حال، کهربای به اصطلاح سیاه در حقیقت فقط نوعی از شبق می‌باشد.

در کهربای تیره و حتی کهربای مات، تصور بر این است که ناخالصی‌ها از انرژی بالا، کنتراست بالا و وضوح بالای پرتو ایکس استفاده می‌کنند.^[۲۱]

استخراج و فرآوری[ویرایش]

توزیع و معدن[ویرایش]

کهربا در سطح جهان عمدتاً در سنگ‌های دوررهٔ سن کرتاسه یا جوان تر گسترده شده‌است. از لحاظ تاریخی، ساحل ساملند غرب Königsberg در پروس منبع پیشرو کهربای جهان بود. ۹۰ درصد کهربای قابل استخراج جهان هنوز در آن منطقه واقع است که در سال ۱۹۴۶ کالینینگراد روسیه شد.^[۲۲]

تکه‌هایی از کهربا از کف دریا توسط امواج کنده شده، و با دست، لاروبی یا غواصی جمع‌آوری می‌شوند. در جای دیگر، کهربا هم در آثار باز و هم در گالری‌های زیرزمینی استخراج می‌شود. سپس گره‌های زمین آبی باید حذف شوند و پوستهٔ مات پاک شود، که می‌توان در داخل بشکهٔ گردان حاوی شن و ماسه و آب این کار را انجام داد. سایش، این پوسته را، از کهربای دریایی حذف می‌کند.^[۲۰]

کهربای کارائیب، به خصوص کهربای آبی دومنیکن از طریق ایجاد حفره استخراج می‌شود که به علت خطر ریزش تونل خطرناک می‌باشد.^[۲۳]

بهسازی[ویرایش]

کارخانجات کهربای وین، کهربای کمرنگ را برای تولید پیپ، و سایر ابزارهای سیگار کشیدن استفاده می‌کنند، که آن را داخل دستگاه تراش گزارده و با آب و سفید کردن یا با سنگ‌های پوسیده و روغن صیقل می‌دهند. درخشش نهایی به وسیلهٔ سایش با فلانل داده می‌شود. زمانی که کهربا به تدریج در دوش روغن، گرما دهی شود نرم و منعطف خواهد شد. دو قطعه کهربا ممکن است توسط آغشتن سطوح آن‌ها با روغن بزرک، حرارت دادن آنها، و سپس فشردن آن‌ها به هم در حالی که گرم هستند با هم یکی شوند. کهربای ابری ممکن است در حمامی از روغن شفاف‌سازی شود، بدین معنی که روغن منافذ بی‌شمار را که باعث تیرگی آن شده‌اند پر می‌کند. قطعات کوچک، که قبلاً به دور انداخته شده یا تنها برای جلا استفاده می‌شوند، در حال حاضر در اندازهٔ بزرگ به منظور تشکیل "ambroid" یا "کهربای فشرده" استفاده می‌شود. این قطعات با دقت در نبود هوا گرم شده و سپس به یک توده حجیم توسط فشار هیدرولیکی شدید فشرده می‌شوند، کهربای نرم در میان منافذ یک صفحه فلزی رانده می‌شود. این محصول به‌طور گسترده برای تولید طلا و جواهر ارزان و ابزارآلات استعمال دخانیات استفاده می‌شود. این کهربای فشرده ترکیبی از رنگ‌های درخشان پولاریزه را تلاءلو می‌کند. کهربا اغلب با سایر صمغ‌ها مانند کوپال و صمغ کاج و همچنین سلولوید و حتی با شیشه به کارمیرود. کهربای بالتیک گاهی اوقات به‌طور مصنوعی رنگ آمیزی می‌شود، اما همچنان به نام "کهربای واقعی" خوانده می‌شود.^[۲۰]

ظاهر[ویرایش]

کهربا در طیف وسیعی از رنگ‌های مختلف رخ می‌دهد. به عنوان معمول زردهای زرد-نارنجی-قهوه‌ای همراه کهربا هستند، کهربا می‌تواند در طیفی از رنگ‌های مختلف از سفید گرفته تا لیموویی کم رنگ به قهوه‌ای و سیاه متغیر باشد. رنگ‌های دیگر غیرمعمول عبارتند از کهربای قرمز (گاهی اوقات به عنوان «کهربا گیلاس» شناخته می‌شود)، عنبر سبز، و حتی کهربا ی آبی، که نادر و بسیار محبوب می‌باشد.

کهربای زرد سخت، شفاف، زرد، نارنجی، یا صمغ‌های فسیلی قهوه‌ای از درختان همیشه سبز است. برای ایرانیان به وسیلهٔ پهلوی کلمهٔ مرکب کاه-روبا (از کاه به همراه جذب، ربودن که اشاره به خاصیت الکتریکی آن دارد) شناخته شده‌است که وارد زبان عربی با عنوان کهرَبا شده‌است (بعدها کلمهٔ عربی برای الکتریسیته شد)، همچنین در اروپا Amber نامیده شد. در امتداد ساحل جنوبی دریای بالتیک، کهربای زرد یافت شده، از طریق تجارت به اروپای غربی و خاورمیانه رسیده‌است. کسب ساحلی کهربای زرد شاید دلیلی بوده‌است که به آن عنوان عنبر سائل اختصاص می‌دهند. علاوه بر این، مانند عنبر سائل، صمغ را می‌توان به عنوان بخور خوشبو سوزاند. استفادهٔ معمول تر از صمغ، با این حال، برای تزیین بود-به راحتی بریده و جلا داده می‌شد، آن را می‌توان به طلا و جواهر زیبا تبدیل کرد. بسیاری از کهرباهای بسیار باارزش در مقایسه با کهربای ابری و کهربا ی مات شفاف هستند. کهربای مات شامل حباب‌های متعدد کوچک است. این نوع از کهربا تحت عنوان «کهربای استخوانی» شناخته می‌شود.^[۲۴]

اگر چه همهٔ کهربای دومینیکن فلورسنت است، کمیاب‌ترین کهربای دومینیکن کهربای آبی می‌باشد. آن در نور طبیعی خورشید و هر منبع نور دیگر تا حدی یا کاملاً فرابنفش است. در طول موج اشعه ماوراء بنفش، بازتاب بسیار قوی، تقریباً سفید دارد. تنها در حدود ۱۰۰ کیلوگرم (۲۲۰ پوند) در سال پیدا می‌شود، چیزی که سبب با ارزش و گران بودن آن می‌شود.^[۲۵]

طبقه‌بندی[ویرایش]

اساساً دو نوع صمغ گیاهی با پتانسیل فسیله شدن وجود دارد. ترپنوئیدها، تولید شده توسط مخروطیان و نهاندانگان، متشکل از ساختار حلقوی از ایزوپرن (C5H8) واحد. صمغ فنولیک امروزه تنها به وسیلهٔ نهاندانگان تولید می‌شود. medullosans منقرض یک نوع سوم از صمغ را تولید می‌کند، که اغلب به عنوان کهربای رگه دار یافت می‌شود. ترکیب شیمیایی و ساختار کلی کهرباها برای تقسیم کهربا به ۵ بخش استفاده می‌شود.^[۲۶] همچنین یک طبقه‌بندی جداگانه از گوهر سنگ‌های کهربا، با توجه به راه تولید آنان است.^[۲۷][۲۸]

گروه I[ویرایش]

این طبقه فراوان‌ترین است. این شامل اسیدهای کربوکسیلیک labdatriene مانند اسیدهای COMMUNIC یا Ozic است.^[۲۹]

شامل Succinite، و Glessite (کهربای عادی بالتیک) می‌شود که دارای پایهٔ اسیدی است. کهربای بالتیک در تقطیر خشک سوکسینیک اسید تولید می‌کند، نسبت‌های متنوع از ۳ درصد تا ۸ درصد بوده، و بزرگترین در انواع مات و استخوانی می‌باشد. دود معطر و تحریک‌کننده خارج شده از سوختن کهربا عمدتاً به خاطر این اسید است. کهربای بالتیک به وسیلهٔ محصول خود از اسید سوکسینیک، یعنی succinite متمایز می‌شود. سوکسنایت سختی بین ۲ و ۳ دارد که تقریباً بیشتر از بسیاری از سایر صمغ‌های فسیلی است. وزن مخصوص آن از ۱٫۰۵ به ۱٫۰۱۰ متغیر می‌باشد. آن می‌تواند ازسایر کهرباها به وسیلهٔ طیف‌سنجی مادون سرخ به دلیل اوج جذب کربونیل متمایز گردد. طیف‌سنجی مادون سرخ می‌تواند سن نسبی یک نمونه کهربا را شناسایی کند. اسید سوکسینیک شاید جز اصلی کهربا نباشد اما ترجیحاً حاصل تخریب اسید استیک است.^[۳۰]

مشابه طبقهٔ Ia پایهٔ اسیدی دارند، اما آن‌ها اسید سوکسینیک ندارند.

این طبقه پایهٔ اسیدی enantio-labdatrienonic را دارا می‌باشد. مشهودترین آن کهربای دومنیکین است. کهربای دومنیکین با شفافیت بیشتر از کهربای بالتیک متمایز می‌شود و اغلب شامل تعداد بیشتری اجزای فسیلی است. این، بازسازی دقیقی از اکوسیستم جنگل‌های طولانی از بین رفتهٔ گرمسیری را فراهم کرده‌است.^[۳۱] صمغ گونه Hymenaea protera منبع کهربای دومنیکن بوده و آن سوکسنایت نیست بلکه رتینیت می‌باشد.^[۳۲]

گروه II[ویرایش]

این کهرباها از صمغ‌هایی با یک پایهٔ sesquiterpenoid، نظیر cadinene، تشکیل می‌شوند.

گروه III[ویرایش]

این کهرباها پلی استایرن هستند.

گروه IV[ویرایش]

گروه چهارم چیزی از سبد زبالهٔ کاغذی است؛ کهرباهای آن پلیمریزه نمی‌شوند، اما عمدتاً شامل sesquiterpenoids مبتنی بر cedrene هستند.

گروه V[ویرایش]

صمغ گروه پنجم به نظر می‌رسد که از کاج یا خانوادهٔ کاج تولید می‌شوند.

پیشینهٔ زمین‌شناسی[ویرایش]

تاریخ به دست آورن قدیمی‌ترین کهربا دورهٔ کربونیفر بالایی است (۳۲۰ سال پیش).^[۳۳] ترکیب شیمیایی مطابقت کهربا را با تولیدکنندگان آن مشکل می‌سازد-آن بیشتر شبیه صمغ تولید شده با گیاهان گلدار می‌باشد؛ با این وجود، هیچ فسیل گیاه گلداری تا کرتاسه وجود ندارد. کهربا مدت‌ها بعد از کربونیفر بیشتر می‌شود، در اوایل کرتاسه، ۱۵۰ میلیون سال پیش، در آن هنگام که همراه حشرات یافت می‌شود. کهربای قدیمی با اجزای بی مهرگان از مشرق، از لبنان و اردن می‌آید. این کهربا تقریباً با قدمت ۱۲۵–۱۳۵ میلیون سال، از ارزش علمی بالایی برخوردار است و شواهدی از برخی از قدیمی‌ترین نمونه‌های اکوسیستم ارائه می‌کند.^[۳۴]

در لبنان بیش از ۴۵۰ برونزد یا رخنمون از کهربای کرتاسه پایینی توسط Dany Azar دیرینه‌شناس و حشره‌شناس لبنانی کشف گردید.^[۳۵] در میان این رخنمون‌ها به تعدا ۲۰ همراه با اجزاء بیولوژیکی حاوی قدیمی‌ترین نماینده از چندین خانوادهٔ بندپایان زمینی بی مهره بودند. حتی پیش تر، کهربای ژوراسیک در لبنان یافت شده بوده‌است. تعدادی از حشرات قابل توجه و عنکبوت‌ها اخیراً در کهربای اردن کشف شدند که شامل سوسک‌های zorapterans، و clerid، و Planthopper قدیمی بودند. بعد از ۱۹۴۵ این سرزمین اطراف کونیگسبرگ، پروس به سمت لنینگراد، روسیه، جایی که اکنون کهربا به‌طور سیستماتیک استخراج می‌شود معطوف گردید.^[۳۶]

کهربای بالتیک یا سوکسونیت (بنابر مستند تاریخی به عنوان کهربای پروس با گره نامنظم در شن و ماسه، شناخته شده به عنوان زمین آبی در طبقات پایین الیگوسن سامبیا پروس رخ می‌دهد.

اهمیت دیرینه‌شناسی[ویرایش]

کهربا قطعاً حالت منحصر به فرد بودن خود را حفظ نموده‌است و در بازسازی اکوسیستم و ارگانیزم‌ها مفید می‌باشد. کهربا گاهی شامل جانوران یا مادهٔ گیاه است که در صمغ گرفتار می‌شوند. حشرات، عنکبوت‌ها و حتی تارشان، کرم‌ها، قورباغه‌ها، سخت پوستان، باکتری‌ها و آمیب‌ها، میکروفسیل‌های دریایی، چوب، گل‌ها و میوه، مو، پر و سایر موجودات ریز در کهربا ۱۳۰ میلیون سال قبل یافت می‌شده‌است^[۳۷] و^[۳۸] و.^[۳۹]

در اوت ۲۰۱۲، دو کنهٔ گرفتار در کهربا به عنوان قدیمی‌ترین حیوانات که تاکنون در ماده یافت شده‌است شناسایی شدند؛ عمر کنه‌ها ۲۳۰ میلیون سال بوده و در شمال شرقی ایتالیا کشف شدند.^[۴۰]

کاربرد[ویرایش]

کهربا از دوران ما قبل تاریخ در تولید جواهرات و زیور آلات و همچنین در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. کهربا همچنین در مشروب akvavit به عنوان طعم دهنده محسوب می‌شود. کهربا به عنوان عنصری در عطرسازی امورد استفاده قرار می‌گیرد.

جواهرات[ویرایش]

کهربا از دوران سنگی از ۱۳۰۰۰ هزار سال پیش استفاده می‌شده‌است. زیورآلات کهربا در مقابر میسنی‌ها و سایر مکان‌های اروپا یافت شده‌است. امروز از کهربا در تولید سیگار و دمندهٔ شیشه استفاده می‌شود^[۴۱] و.^[۴۲] جایگاه کهربا در فرهنگ سنتی به آن ارزش گردشگری داده؛ موزهٔ کهربای پالانگا Palanga Amber Museum به صمغ‌های فسیل شده اختصاص داده شده‌است.^[۴۳]

کاربرد دارویی تاریخی[ویرایش]

کهربا مدت طولانی است که در طب سنتی برای خواص درمانی آن استفاده می‌شود.^[۴۴]

بوی کهربا و عطریات کهربا[ویرایش]

در چین باستان سوزاندن کهربا در طول جشن‌های بزرگ مرسوم بود. اگر کهربا تحت شرایط مناسب گرم شود، روغن کهربا تولید می‌شود، و در زمان‌های گذشته این با نیتریک اسید برای ایجاد مشک مصنوعی ترکیب می‌شد -صمغی با بوی مشک عجیب.^[۴۵] اگر چه زمانی که کهربا می‌سوزد، رایحهٔ خاص درخت کاج را بیرون پراکنده می‌کند، لیکن محصولات مدرن، مثل عطر، به‌طور معمول کهربا ی واقعی را با توجه به این واقعیت که کهربای فسیل، عطر و بوی بسیار کم دارد استفاده نمی‌کنند. در عطرسازی، اغلب رایحه‌ای با عنوان «کهربا» تولید و ثبت می‌شود^[۴۶][۴۷] به تقلید از حرارت طلایی فسیلی.

رایحهٔ کهربا، اساساً به تقلید از عنبر گریس یا لابادانوم مشتق شد، اما با توجه به گونه‌های در حال انقراض نهنگ عنبر رایحهٔ کهربا اکنون تا حد زیادی از صمغ مشتق می‌شود.^[۴۸] اصطلاح «کهربا» به‌طور گسترده برای توصیف عطر و بویی گرم، مشک، نفیس و گرانبها و عسل مانند و نیز تا حدودی شرقی و خاکی گرفته می‌شود. می‌توان آن را به صورت مصنوعی ایجاد کرد و یااز صمغ‌های طبیعی تولید نمود.

معادن بزرگ کهربا در جهان[ویرایش]

کشورهای ایتالیا، جمهوری دومینیکن، رومانی، برمه، چین، کانادا، مکزیک، ژاپن، روسیه و آمریکا دارای معدن کهربا هستند. کهربا-که از اوایل دوره زمین‌شناسی کرتاسه وجود داشته- توسط آفتیم آکرااز کوه‌های لبنان در جنوب بیروت استخراج شده‌است. معروف‌ترین کهرباها در ساحل لهستان و شوروی سابق یافت می‌شوند. بزرگ‌ترین معدن کهربا در غرب کالیمینگراد در روسیه در عمق ۳۰ متری زمین در زیر شن و ماسه است.

رنگ کهربایی[ویرایش]

این رنگ که در زبان انگلیسی Amber تلفظ می‌گردد، به رنگی بین رنگ‌های نارنجی و زرد گفته می‌شود. در صنایع روشنایی این رنگ کاربرد گسترده‌ای دارد، به‌طوری‌که گاهی اوقات در کنار نورهای اصلی (آبی، سبز، قرمز) به عنوان کمکی برای ساخت طیف رنگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسیhttp://en.wikipedia.org/wiki/Amber

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

مدیر محترم سایت fa.wikipedia.org لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

کلاس پنجم ما

سوالات فصل چهارم : برگی از تاریخ زمین

  با یاد و نام خدا

  سوالات فصل چهارم : برگی از تاریخ زمین

=============

1- اگر در محلی فسیل ماهی پیدا شود نشانه ی چیست؟ نشان می دهد که آن محل در گذشته در آن محل دریا بوده است.

2- فسیل چیست؟ به آثار و بقایایی که از گیاهان و جانوران بسیار قدیمی در سنگ ها باقی مانده است، فسیل می گویند.

3- فسیل از چه تشکیل شده است؟ فسیل یا قسمتی از بدن موجودات زنده مانند استخوان، دندان و صدفها است و یا از اثری از بدن جانداران مانند ردّ پای آنها تشکیل شده است.

4- چرا از همه ی قسمت های بدن جانوران فسیل درست نمی شود؟ بعضی از قسمت های بدن جانوران نرم است و خوراک جانوران دیگر می شود و یا می پوسد.

5- در کجاها فسیل بیشتری درست شده است؟ در دریاهای کم عمق و گرم.

6- چرا در دریاهای کم عمق و گرم فسیل بیشتری درست شده است؟ به علت عمق کم آب، جسد موجود زودتر به ته آب می رسد وروی آن را گل و لای می پوشاند. در این مناطق نور خورشید سبب رشد گیاهان شده و جانوران زیادی را جذب می کند.

7- اگر به ترتیب قرار گرفتن لایه ها توجه کنیم، کدام لایه ی سنگ های رسوبی قدیمی ترند؟ لایه های زیرین، زیرا زودتر تشکیل شده اند.

8- برای تشکیل بعضی از فسیل ها چه مقدار زمان لازم است؟ میلیون ها سال.

9- فسیل چگونه تشکیل می شود؟ وقتی جانوری می میرد جسدش در ته دریا قرار می گیرد. بخشهای نرم بدن جانور تجزیه یا توسط جانداران دیگر خورده شده اما قسمتهای سخت باقی می ماند. روی قسمتهای باقیمانده توسط گل و لای یا رسوبات پوشیده می شود.لایه های بالایی روی لایه های پایینی فشار آورده و اثری از اسکلت جانور روی لایه های رسوبی باقی می ماند که توسط املاح معدنی موجود در آب دریا که مانند سیمان محکم است، پر می شود و فسیل جانور در بین سنگها به وجود می آید. فسیل گیاهان نیز مانند جانوران تشکیل می شود.

10- علاوه بر دریاها در کجاها فسیل تشکیل می شود؟ در یخچالهای طبیعی، غارها، معادن نمک، زیر خاکسترهای آتش فشانی و در شیره ( صمغ ) درختان.

11- سنگ های رسوبی چگونه تشکیل شده اند؟ گل و خاک رودها وارد آب دریا ها شده، ته نشین شده، و بر اثر فشار لایه های بالاتر و در طی سالیان دراز به سنگ های رسوبی تبدیل شده اند.

12- چرا بعضی از لایه های سنگ های رسوبی از بعضی از دیگر نازک تر هستند؟ چون در زمان تشکیل شدن لایه، خاک و گل کمتری در کف دریا ته نشین شده است و یا از رسوباتدانه ریز مانند خاک رس درست شده اند.

13- چرا در بین رسوبات دانه ریز مانند خاک رس، فسیل بهتری تشکیل می شود؟چون در بین این رسوبات طرح بهتر و کاملتری از بدن جانداران ساخته می شود.

14- حشرات از دیگر جانوران بیشترهستند. چرا از حشرات فسیل کمتری یافت می شود؟ زیرا بدن حشرات اسکلت استخوانی ندارد و بدنشان زود تجزیه شده واز بین می رود.

15- در کجاها فسیل هایی از حشرات باقی مانده است؟ در شیره ( صمغ ) درختان.

16- دایناسور چه معنایی دارد؟ سوسمار ترسناک.

17- دایناسور ها در حدود چند میلیون سال قبل از میان رفتند؟ 65 میلیون سال قبل.

18- از ردپای جانوران چه اطلاعاتی به دست می آوریم؟ نوع جانور یعنی پرنده بوده یا پستاندار یا ...، محل زندگی آن، نوع غذایش که گوشتخوار بوده یا گیاهخوار، بزرگی و کوچکی جثه ی حیوان، نحوه ی حرکت کردن آن، وزن جانور و .....

19- اگر در محلی فسیل برگ درخت خرما پیدا شود، نشانه ی چیست؟ آن محل قبلا آب و هوای گرمسیری داشته است.

20- اگر در محلی فسیل صدف پیدا شود، نشانه ی چیست؟ آن محل قبلا دریای کم عمق و گرم بوده است.

21- اگر در محلی فسیل سرخس پیدا شود، نشانه ی چیست؟ آن محل قبلا ناحیه ی گرم و مرطوب بوده است.

22- به چه چیزی کتاب تاریخ زمین می گویند؟ سنگ های رسوبی.

23- زمین شناسان درباره گذشته زمین از چه راه هایی اطلاعات زیادی به دست می آورند؟ با استفاده از آثاری که در سنگ ها وجود دارد.

24- چرا زمین شناسان لایه های رسوبی را مطالعه می کنند؟ زیرا لایه های رسوبی در دریاها تشکیل می شوند و بیشترین تعداد فسیلها نیز از جاندارانی درست می شود که در دریاها زندگی می کرده اند.

25- زمین شناسان با مطالعه ی فسیل ها چه اطلاعاتی به دست می آورند؟ اطلاعاتی درباره ی تغییرات آب و هوا، شکل و وضعیت خشکی ها و دریاهای زمین، محل دریا ها، نوع گیاهان و جانورانی که زمانی روی زمین زندگی می کرده و امروزه از بین رفته اند و نوع غذایشان، به دست می آورند.

توجه : تنها به این سوالات اکتفا نکنید و حتما کتاب درسی خود را نیز به دقت بخوانید.

منبع مطلب : kelase5-96.blogsky.com

مدیر محترم سایت kelase5-96.blogsky.com لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.