امام زمان در جواب سوال علامه حلی که آیا می توانم امام زمان را ببینم چه فرمود

امام زمان در جواب سوال علامه حلی که آیا می توانم امام زمان را ببینم چه فرمود را از سایت نکس درجه دریافت کنید.

سؤالات علامه حلی از امام عصر(عج) - خبرگزاری اهل بیت (علیهم‌السلام) - ابنا - اخبار شیعیان و تشیع

خبرگزاری اهل‌‏بیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:

آن‌چه در پی می‌آید سؤالات علامه حلی از امام عصر(عج) است که برای خوانندگان ابنا می‌آوریم:

«علامه حلی» شب جمعه‌‏ای به زیارت سیدالشهداء(ع) می‌‏رفت؛ تنها بود و بر الاغی سوار شده و تازیانه‌‏ای در دست داشت.

در بین راه، شخص عربی پیاده به همراه علامه راه افتاده و با هم به صحبت مشغول شدند. چون مقداری راه رفتند، علامه متوجه شد که این شخص مرد فاضلی است. پس برخی مسایل علمی مطرح کرد و بیشتر متوجه ‏شد که همسفرش مردی متبحر و صاحب علم و فضیلت است.

علامه مشکلاتی که برایش در علوم پیش آمده بود را یک به یک از آن شخص سؤال می‏‌کرد و آن شخص نیز همه آنها را جواب می‏‌فرمود تا این که به مسأله‌‏ای رسیدند که آن شخص فتوایی داد و علامه آن فتوا را رد کرد و گفت: «حدیثی برای فتوای شما نداریم». آن مرد پاسخ داد: «حدیثی در این باب، شیخ طوسی در "تهذیب" ذکر کرده است. شما از اول کتاب تهذیب فلان قدر ورق بزنید، در فلان صفحه در سطر چندم این حدیث را مشاهده خواهید نمود».

علامه تعجب کرد که این شخص چه کسی است که این همه علم دارد؟

آنگاه علامه از آن شخص پرسید: «آیا در زمان غیبت کبری، می‏‌توان امام زمان(عج) را زیارت کرد یا نه؟». در این هنگام تازیانه از دست علامه افتاد. پس، آن شخص بزرگوار خم شد و تازیانه را از روی زمین برداشت و در دست علامه گذاشت و به علامه فرمود: «چگونه صاحب‌‏الزمان را نمی‏‌توان دید در حالی که دست او در میان دست توست؟!».

پس، علامه بی‏‌اختیار خود را از روی الاغ به زیر انداخت که پای آن حضرت را ببوسد و غش نمود. چون به هوش آمد، کسی را ندید. به خانه برگشت و به کتاب تهذیب مراجعه کرد و آن حدیث را در همان صفحه و سطری که حضرت نشان داده بود، ملاحظه نمود.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

منبع: داستان‏‌هایی از زندگی علماء، تألیف محمدتقی صرفی، دفتر نشر برگزیده قم. (با تصرف و ویرایش)

....................

پایان پیام/ 101

منبع مطلب : fa.abna24.com

مدیر محترم سایت fa.abna24.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

امام زمان

علامه حلی در شب جمعه‏ای تنها به زیارت امام حسین علیه‏السلام می‏رفت.

 سواره بود و شلاقی در دستش. اتفاقاً در راه عربی که پیاده به سمت کربلا می‏رفت،

 با او همراه شد. بین راه مرد عرب مسئله‏ای را مطرح کرد. علامه حلی خیلی زود فهمید مرد عرب

 بسیار با اطلاع و عالم است. چند سوال کرد تا بفهمد مرد عرب چه عیار علمی‏ای دارد.

 او هم همه را جواب داد. علامه از علم مرد عرب به وجد آمده بو، جواب تمام مشکلات علمی‏اش

را یکی یکی می‏گرفت.

در بین سوال و جواب‏ها نظرشان متفاوت شد. علامه فتوای عرب را قبول نکرد و گفت:

 این فتوا بر خلاف اصل و قاعده است و روایتی برای استناد ندارد. مرد عرب گفت:

دلیل این حکم که من گفتم، حدیثی است که شیخ طوسی در کتاب تهذیب نوشته است.

 علامه گفت: این حدیث را در تهدیب ندیده‏ام. مرد گفت: در آن نسخه‏ای که تو از تهذیب داری

از ابتدا بشمارد، در فلان صفحه و فلان سطر پیدا می‏کنی.

علامه از شدت علم  و دانستن غیب شک برد که شاید همراهش امام زمان (عجل‏الله تعالی

 فرجه‏الشریف) است.ناگاه شلاق از دستش افتاد.مرد عرب خم شد تا شلاق را بردارد. علامه گفت:

 به نظر شما ملاقات با امام زمان (عجل‏الله تعالی فرجه‏الشریف) امکان دارد؟

 مرد عرب شلاق علامه را در دستش گذاشت

 و گفت: چطور نمی‏شود در حالی که دستش در دستان توست. علامه

از بالای مرکبش پایین افتاد و پای امام را بوسید و از شوق زیاد بیهوش شد. به هوش که آمد،

هیچ کس در آنجا نبود. ناراحت شد و افسرده.

وقتی به خانه برگشت، کتاب تهذیبش را برداشت. به صفحه‏ای که امام گفته بود

 نگریست و حدیث را دید. کنار حدیث و در حاشیه کتاب نوشت: این حدیثی است که مولای من

صاحب‏الامر من را به آن خبر دادند.

منبع مطلب : ba2o.blogfa.com

مدیر محترم سایت ba2o.blogfa.com لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

داستان زندگی علامه حلّی و ملاقات وی با امام زمان (عج)

علامه حلّی،  فقیه و متکلم شیعه در قرن هشتم هجری و نخستین فردی است که با لقب آیت الله خوانده شد و شاگردان و کتبی معروف از وی به یادگار مانده است. در همین راستا امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به معرفی این عالم بپردازد.

علامه حلّی کیست؟

حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی (۶۴۸-۷۲۶ق) معروف به علامه حلّی،  فقیه و متکلم شیعه در قرن هشتم هجری است که در شب جمعه ۲۹ رمضان سال ۶۴۸ قمری در شهر حله به دنیا آمد و نخستین فردی بود که با لقب آیت الله خوانده شد که بیش از ۱۲۰ کتاب در رشته‌های مختلف علمی مثل اصول، فقه، تفسیر، منطق، کلام و رجال نگاشته است.

وی در گسترش فقه شیعه نقشی مهم داشت و نیز مبانی کلامی و اعتقادی شیعه را با تکیه با مبانی عقلی تبیین کرد.

این مطلب را از دست ندهید: مروری بر زندگی علما در مستند «سعادتمندان»

کتاب‌های باب حادی عشر و کشف المراد علامه حلّی که شرح تجرید الاعتقاد خواجه طوسی است، از جمله منابع اصلی مطالعه اعتقادات شیعیان به شمار می‌رود.

نهج الحق و کشف الصدق، خلاصة الاقوال، الجوهر النضید، تذکرة الفقهاء، قواعد الاحکام و مختلف الشیعه معروف‌ترین آثار وی هستند، جالب است بدانید؛ حضور علامه حلّی در ایران و در دربار سلطان محمد خدا بنده نقش موثری در رواج مذهب شیعه در ایران داشت و از معروف ترین شاگردان وی می توان به قطب الدین رازی، فخرالمحققین، ابن معیه و محمد بن علی جرجانی اشاره کرد.

علامه حلی پس از مرگ سلطان محمد خدابنده در سال ۷۱۶ قمری به شهر حله بازگشت و تا آخر عمر در آنجا اقامت گزید و سرانجام در ۲۱ محرم ۷۲۶ق در سن ۷۸ سالگی، در شهر حله وفات یافت و در حرم امیرالمومنین (ع) به خاک سپرده شد.

زندگی و تحصیل علم علامه حلّی

پدر علامه حلّی ، یوسف بن مطهر از متکلمان و عالمان علم اصول در حله بود.

ببینید: چه شد که آیت الله بهجت به آن همه درجات رسید؟

علامه حلّی چند سال بیشتر نداشت که با راهنمایی پدرش برای یادگیری قرآن به مکتب رفت و خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت.

سپس مقدمات و ادبیات عرب و علوم فقه، اصول فقه، حدیث و کلام را نزد پدرش و دایی‌اش محقق حلی آموخت و در ادامه، علوم منطق، فلسفه و هیئت را نزد اساتید دیگر، به‌ویژه خواجه نصیر الدین طوسی فراگرفت و قبل از رسیدن به سن بلوغ به درجه اجتهاد رسید.

علامه حلی به سبب کسب فضیلت‌های بسیار در سن کم در نزد خانواده و دانشمندان به جمال الدین مشهور شد.

حضور علامه حلی در ایران

علامه حلی، حدود یک دهم از عمرش در این ایران گذراند و در این مدت خدمات بسیار ارزنده‌ای ارائه داد و در نشر علوم و معارف اهل بیت (ع) کوشید و شاگردان زیادی را تربیت کرد.

علامه حتی توانست مسبب شیعه شدن یازدهمین شاه ایلخانیان شود.

این مطلب را از دست ندهید: ناگفته‌هایی از رفتار عاشقانه علما با همسرانشان

وی در شهر سلطانیه و در مسافرت به دیگر شهر‌های ایران همیشه همراه با سلطان محمد خدابنده بود و به پیشنهاد سلطان همیشه خیمه‌ای برای تدریس او در بالاترین نقاط برپا می‌شد.

علامه حلی علاوه بر تدریس به نوشتن کتاب‌های فقهی کلامی و اعتقادی نیز مشغول بود و کتاب ارزشمند «منهاج الکرامه» را که در موضوع امامت است، برای سلطان نوشت و در همان زمان منتشر شد.

وی در سال ۷۱۶ قمری بعد از مرگ سلطان محمد خدابنده، به سرزمین حله برگشت و در آنجا به تدریس و تالیف مشغول شد و تا آخر عمر منصب مرجعیت و فتوا و زعامت شیعیان را به عهده داشت.

ملاقات علامه حلی با امام زمان (عج)

علامه حلی هر شب جمعه از حله با وسایل آن زمان به کربلا می رفت.

وی پنجشنبه سوار بر الاغ خود به راه می افتاد و شب جمعه در حرم مطهر امام حسین (ع) می ماند و بعد از ظهر روز جمعه به حله برمی گشت.

در یکی از سفر‌ها در راه شخصی به او رسید و با هم روانه کربلا شدند علامه با رفیق تازه اش شروع به صحبت کرد و مسائلی را بیان کرد.

این مطلب را از دست ندهید: ماجرای کمک امام زمان (عج)به علامه حلی

بعد از صحبت با مرد غریبه علامه درک کرد که با مردی بزرگ و عالمی سترگ، هم صحبت شده است به طوری که هر مسئله مشکلی می پرسید، او جواب می داد. تا آن که در مسئله ای، آن شخص بر خلاف فتوای علامه فتوا داد.

علامه حلّی گفت: این فتوای شما بر خلاف اصل و قاعده است؛ دلیل هم که این قاعده را از بین ببرد نداریم.

آن شخص گفت: «چرا دلیل موثقی داریم که شیخ طوسی در کتاب تهذیب در وسط فلان صفحه آن را نقل کرده است.»

علامه حلّی گفت: چنین حدیثی را در کتاب تهذیب ندیده ام.

این مطلب را از دست ندهید: توصیه‌ علامه طباطبایی به یک جوان!

آن شخص گفت: «کتاب تهذیبی که پیش تو هست در فلان صفحه و سطر این حدیث مذکور است» علامه به ذکر مسائل مشکله ای که برای خودش حل نشده بود ادامه داد.

در این موقع تازیانه ای را که در دست داشت به زمین افتاد. در همین حین این مسئله را از آن شخص پرسید که آیا در زمان غیبت کبری، امکان ملاقات با امام زمان (ع) هست؟

آن شخص تازیانه را برداشته بود و به علامه می داد و دستش به دست علامه رسید، فرمود:

«چگونه نمی توان امام زمان را دید در صورتی که اینک دست او در دست توست؟» (منبع: کتاب «قصص العلماء» نوشته تنکابنی/ ص ۸۸۳)

کتب علامه حلی

آثار علامه حلی در علوم مختلفی چون فقه، اصول فقه، کلام، حدیث، تفسیر، رجال، فلسفه و منطق همواره از آثار مهم شیعه و مورد مراجعه در حوزه‌های علمیه بوده است.

ببینید: خون دلی که لعل شد/ روایت زندگی مبارز جوانی که سالها بعد رهبر انقلاب شد

درباره تعداد این تألیفات اختلاف است اما علامه حلی در «خلاصة الاقوال» تعداد ۵۷ اثر برای خودش ذکر می‌کند.

سید محسن امین در «اعیان الشیعه» می‌نویسد: «تالیفات علامه بیش از ۱۰۰ کتاب است و من ۹۵ کتاب او را دیده‌ام که بسیاری از آن‌ها چندین مجلدند».

وی همچنین می‌گوید کتاب «الروضات» آثار علامه را حدود ۱۰۰۰ کتاب تحقیقی دانسته است. میرزا محمدعلی مدرس نیز در «ریحانة الادب» تعداد ۱۲۰ اثر و کتاب «گلشن ابرار» حدود ۱۱۰ اثر برای علامه نام برده‌اند.

انتهای پیام/

منبع مطلب : www.yjc.ir

مدیر محترم سایت www.yjc.ir لطفا اعلامیه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.