ارتباط بین گوارش نشخوارکنندگان با گرم شدن کره زمین

ارتباط بین گوارش نشخوارکنندگان با گرم شدن کره زمین را از سایت نکس درجه دریافت کنید.

نقش گاوها در گرم شدن کره زمین

۳NOP مولکولی است که تولید گاز متان را در داخل روده گاو محدود می کند. این گاز متان بر اثر فرآیند هضم غذا در دام ها تولید می شود. محققان دریافتند که استفاده از مهارکننده گاز متان تولیدی دام ها، هیچ تاثیر منفی بر روی کیفیت و کمیت شیر گاوهای هولشتاین ندارد.

این مطالعه نشان داد که استفاده از مهارکننده شیمیایی گاز متان می تواند نقش بسیار مهمی در کاهش انتشار گاز متان در طبیعت داشته باشد و مشخصا در ادامه می تواند بر روی تغییرات آب و هوایی تاثیر گذار باشد.

براساس گزارش سازمان جهانی غذا و محصولات کشاورزی، چیزی در حدود ۱۸ درصد از گازهای گلخانه ای جهان مربوط به بخش دامپروری است که ۳۵ درصد این مقدار از گاز متان تشکیل شده است. اثر مخرب گاز متان بر روی تغییرات جوی ۲۳ برابر کربن دی اکسید است. طبق آمار اعلام شده، میزان تولید و انتشار گاز کربن دی اکسید توسط بخش دامداری در حدود ۲.۲ میلیارد تن تخمین زده شده است.

«الکساندر هریستوف»، متخصص تغذیه لبنی از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، در این زمینه می گوید: «اگر گاز متان روده های گاوها را به عنوان بزرگترین منبع انتشار گاز گلخانه ای بدانیم و بتوانیم در حدود ۳۰ درصد از آن را کنترل کنیم، یکی از بزرگترین کارها در جهت حفظ جهان از تغییرات جوی را انجام داده ایم.»

منبع مطلب : www.entekhab.ir

مدیر محترم سایت www.entekhab.ir لطفا اعلامیه سیاه بالای سایت را مطالعه کنید.

جواب کاربران در نظرات پایین سایت

مهدی : نمیدونم, کاش دوستان در نظرات جواب رو بفرستن.

مهدیه : سال‌هاست می‌دانیم پرورش گاو موجب تولید حجم زیادی از گازهای گلخانه‌ای می‌شود. ریشه این مساله در ساختار میکروبی دستگاه گوارش این جانور نهفته است. باکتری‌های موجود در دستگاه گوارش گاو موجب انجام واکنش‌های مختلف و تولید گاز متان می‌شود. هر گاو به صورت طبیعی در هر سال حدود صد کیلوگرم گاز متان تولید می‌کند که از گازهای گلخانه‌ای است و نقش مهمی در تشدید پدیده گرمایش زمین دارد. با در نظر گرفتن این که در دنیا حدود یک میلیارد راس گاو وجود دارد، می‌توان به پیامدهای منفی ناشی از پرورش گاو پی برد. افزون بر این، در بسیاری از کشورهای دنیا نظیر برزیل، دامداران به منظور تامین علوفه مورد نیاز این حیوان به تخریب جنگل و ایجاد مزارع پرورش علوفه می‌پردازند. با توجه به نقش کلیدی جنگل‌ها در پالایش هوا، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که گسترش صنعت دامداری به وخامت هر چه بیشتر وضعیت زیست بوم زمین می‌انجامد. اما در این میان چند سالی است که برخی پژوهشگران ادعا کرده‌اند چرای گاو در علفزارهای طبیعی هیچ خطری را متوجه محیط‌زیست نمی‌کند. براساس ادعای این افراد، گیاهان موجود در این علفزارها می‌توانند بخشی از آلودگی کربنی تولیدی را جذب کنند و فضولات گاوها نیز به رشد هر چه بیشتر این گیاهان می‌انجامد. اما این ادعا تا چه حد درست است؟ مطالعه جدیدی که از سوی یک تیم پژوهشی در دانشگاه آکسفورد به انجام رسیده، نشان می‌دهد این مساله چندان واقعیت ندارد. در واقع محاسباتی که این تیم انجام داده نشانگر آن است که گیاهان موجود در علفزارها در بهترین حالت می‌توانند فقط بین 20 تا 60 درصد به خنثی‌سازی کربن موجود در آلاینده‌های گازی بپردازند. در نتیجه پرورش گاو در علفزارهای طبیعی شاید تفاوت چندان معناداری با پرورش آن در دامداری‌ها نداشته باشد. افزون بر این، خاک این مناطق پس از مدتی جذب کربن تقریبا اشباع می‌شود و این در حالی است که تولید متان توسط گاوها همچنان ادامه دارد. این مطالعه یک بار دیگر زنگ خطری را برای بشر به منظور یافتن منابع غذایی جایگزین به صدا درآورده است. با توجه به روند افزایش جمعیت در سراسر جهان، محدودیت منابع غذایی و نیز مضرات برخی منابع کنونی (نظیر پرورش گاو) برای حیات سیاره خاکی، احتمالا باید به فکر یافتن شیوه‌های دیگر برای تأمین پروتئین مورد نیاز میلیاردها انسان در سال‌های پیش رو باشیم.